Mijn hoofd

Vaak gaat een gedachte als een squashbal heen en weer.
De koepel van mijn hoofd weerkaatst die keer op keer
En waar de kronkel gaat, krast hij een scherpe lijn
Blijf nou toch eens hangen, blijf waar je moet zijn.
Het kost me grote moeite een gedachte vast te pinnen
Ik volg de lijn terug en probeer me te bezinnen
Op waar het ooit begon en waar ik eerst aan dacht.
En heb ik het gevonden dan krast een nieuwe lijn met kracht
De helderheid weer weg tot ik mij concentreer.
Ik weet het vrijwel zeker: dit lukt me ooit een keer.