Stond ik laatst te plassen
Komt mijn zoontje bij mij staan
Had ik dus de deur
Weer niet op slot gedaan
Legt hij plots zijn handen
Op de zijkant van de pot
Zuigt hij op zijn speentje
God wat is dat zot.
Dat er wordt gekeken
Hoe je plas je lijf verlaat
En hoe die gele straal
Daarna te pletter slaat.
Hij buigt zijn hoofd naar voren
Om alles goed te zien
Want later als hij groot is
Wil hij ook wel staand misschien.
Ik kan alleen maar denken
Dat als ik hem nu raak
Dan moet ik hem verschonen
Ja, dat is een vieze zaak.
Maar trotser ben ik zeker
Op zijn leergierigheid
Voor mannenrituelen
Waar hij wordt ingewijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten